“Toen is dat deel der hand van Hem gezonden, en dit schrift getekend geworden”. Hier ziet Bélsazar iets, wat geen mens ooit gezien heeft, hij ziet God Zelf schrijven. In zijn goddeloze toestand wordt hem onthouden “dit schrift” te kunnen lezen. Wel beseft hij dat “dit schrift” zijn doodvonnis is, uitgereikt door de Almachtige zelf. Gods kinderen kunnen wél Gods Handschrift lezen, daarom wordt Daniël ontboden. En nu hoopt Bélsazar dat er iets anders dan zijn doodvonnis in “dit geschrift” staat!
Om ons doodvonnis te kunnen lezen, hoeven we geen “schrift” op de muur te lezen. Het staat beschreven in De Schrift , maar we willen dat net als Bélsazar niet horen. Bélsazar had zich verheven tegen de Heere des hemels, hét kenmerk van onze tijd! Zijn laatste nacht, terwijl de vijanden al voor de poort stonden, was een drankgelag. Waarbij de gouden vaten werden gebruikt uit de tempel van het huis Gods destijds.
Ook in onze dagen is een feest pas geslaagd als God zo veel mogelijk getergd wordt. Naarmate de oordelen steeds zwaarder worden, wordt er steeds driester gefeest. De godsdienstige en rechtzinnige kerkmens leeft zeker ingetogener dan de wereld. Maar de wereld mijden vanwege de Hemeltergende ongerechtigheden doen ze niet. Ze menen zeker wel dat zo’n geschrift door God op hun muur nooit zou verschijnen.
Het gelaat op van Bélsazar geeft niet alleen schrik weer, maar veel meer ontzetting. Hij heeft het vonnis nog niet horen voorlezen, maar hij weet dat het Gods schrift is. Alleen een Almachtig God, en hij ziet zelfs letterlijk Zijn hand, kan dit wonder doen! Gods hand heeft hij in zijn leven nog nooit eerder ontdekt, en dat is zijn ondergang.
In het Laatste Oordeel zal straks van ieder mens het vonnis worden bekrachtigd. Wat zal het zijn, wanneer een mens niet eerder onder dit vonnis verloren is gegaan! Bovenal voor vele duizenden die meenden behouden te worden zonder Gods Recht. Dan zal het zijn als bij Bélsazar toen hij het vonnis hoorde: voor eeuwig omkomen!